Εκφασισμός: το ιδανικό "χαρτί"

Ο φασισμός δεν είναι το τελευταίο χαρτί των καπιταλιστών. Αποτελεί την ιστορική προέλευση της εκμετάλλευσης και το ιδανικό χαρτί κάθε εκμεταλλευτή από την στιγμή που επινοήθηκε ο καταναγκασμός και η εκμετάλλευση. Οι εκμεταλλευτές δεν θα διστάσουν να εκμαυλίσουν το κράτος και το πολιτικό σύστημα που φτιάχτηκε για να τους υπηρετεί υποτακτικά, προκειμένου να αισθανθούν ελεύθεροι από κάθε έλεγχο, κάθε επιτήρηση και αδιάκριτη ματιά.

Εναλλαγή ρόλων σε μία καλοστημένη παράσταση

Το πολιτικό και ανώτερο διοικητικό προσωπικό απολαμβάνουν προνόμια ώστε να αισθάνονται την θαλπωρή των αφεντικών, να νοιώθουν πως ανήκουν στην ανώτερη οικογένεια των αρπακτικών, να κοιτούν τον λαό αφυψηλού.

Η λαϊκή δυσαρέσκεια για αυτά τα προνόμια και την διαφθορά εκδηλώνεται με την απαξίωση της πολιτικής και του πολιτικού συστήματος. Η απαξίωση της πολιτικής μετατρέπει τον λαό σε αγέλη, εδραιώνει τον φασισμό με όποιο όνομα ή σχήμα.

Όπως θα το περιγράφουν οι ίδιοι οι εκμεταλλευτές με τις γελοίες ορολογίες τους, μία κατάσταση "γουίν-γουίν".

Διάρρηξη του αδιεξόδου

Η απάντηση σε αυτό το αδιέξοδο βρίσκεται αποκλειστικά στην αναζήτηση της δημοκρατίας. Στο πλαίσιο της δημοκρατίας η υπεροπλία των εκμεταλλευτών εκδηλώνεται στο ιδεολογικό πεδίο. Όσο και αν ακούγεται παράξενο η προοδευτικότητα σέρνεται ψελίζοντας πίσω από τα προτάγματα των καπιταλιστών χωρίς να αρθρώνει τα δικά της προτάγματα με γενναιότητα. Η μεγάλη ιδιοκτησία είναι ιερή, όχι όμως και ο μισθός του εργαζόμενου, η εφορία γνωρίζει τα πάντα για τους ασθενέστερους αλλά τίποτα για τους ισχυρούς, και ούτω καθεξής. Για να προτάξει ισχυρό λόγο απέναντι στην ιδεολογική κυριαρχία των εκμεταλλευτών η προοδευτικότητα θα πρέπει να χρησιμοποιήσει με γενναιότητα τα εργαλεία που έχει στην διάθεσή της.

Πολιτική

Οι εκμεταλλευτές επιδιώκουν το πολιτικό και διοικητικό προσωπικό να λειτουργεί κατεικόνα τους, δηλαδή έχοντας ως πρότυπο την κλοπή και ως θεότητα το κέρδος. Θεμελιώδης μέριμνα για την προοδευτικότητα είναι ο επαναπροσδιορισμός της πολιτικής στην συνείδηση των εκμεταλλευόμενων. Η πολιτική διδάσκεται ήδη από τις πρώτες τάξεις του σχολείου ως κάτι αφόρητα βαρετό, ενώ για κάθε υγιή συναισθηματικά ενήλικο αποτελεί μία αποκρουστική διαδικασία στην οποία επιδιώκουν να εμπλακούν όσοι είναι τόσο καιροσκόποι ώστε να μην ενοχλούνται να εξομοιωθούν με τα πίτουρα και να τους φάνε οι κότες. Η πολιτική πρέπει μέσα από απλά λόγια να ξεγυμνώνεται στην βασική της αντίθεση που είναι η ύπαρξη εκμεταλλευτών και εκμεταλλευόμενων. Πώς εκπροσωπούνται οι εκμεταλλευόμενοι, πώς εκφράζονται τα συμφέροντά τους, ποιός χρειάζεται την διαφθορά, υπάρχουν εργαλεία κοινωνικού ελέγχου, χρειάζονται οι ανισότητες;

Παράδειγμα

Το βασικό εργαλείο για κάθε επιχείρημα είναι το παράδειγμα. Ειδικά όταν μιλάμε για πολιτικό ήθος ή πολιτική διαχείριση. Ποιό είναι το ζητούμενο στην πολιτική; Η διαφάνεια; Τότε θα πρέπει όσοι ασχολούνται με αυτήν στο όνομα της προοδευτικότητας να αποτελούν πρότυπο διαφάνειας. Η δραστηριοποίηση με γνώμονα το δημόσιο όφελος και όχι για την καρριέρα και το ιδιωτικό όφελος; Τότε θα πρέπει όσοι ασχολούνται με την πολιτική στο όνομα της προοδευτικότητας να απαρνούνται τα προνόμια που τους παραχωρεί με σκοπό τον εκμαυλισμό τους το κράτος των εκμεταλλευτών. Οι εκπρόσωποι των εκμεταλλευόμενων θα πρέπει να ζούν όπως ο ασθενέστερος άνθρωπος. Αν στην "κοινωνία" υπάρχουν άστεγοι, θα πρέπει να ζουν ακόμα και σαν άστεγοι. Τα εισοδήματα από την πολιτική τους θέση θα πρέπει να διατίθενται με διαφανείς διαδικασίες σε κοινωνικές πρωτοβουλίες, όπως εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης και κέντρα κοινωνικής έρευνας, ακόμα και σε πρότυπες παραγωγικές μονάδες. Το πολιτικό προσωπικό που εκπροσωπεί την προοδευτικότητα θα πρέπει να απαρνείται κάθε προνόμιο, συντάξεις κλπ., ενισχύοντας τέτοια εγχειρήματα.

Ισότητα

Ένα ακόμα πετυχημένο εργαλείο των εκμεταλλευτών είναι τα επιμέρους προνόμια και η διάσπαση των εκμεταλλευόμενων. Είναι θεμελιώδες, πέρα από την ακύρωση των ίδιων των εκμεταλλευτών, οι επιδιώξεις να αφορούν το σύνολο των εκμεταλλευόμενων εξισώνοντάς τους.

Ενοποίηση στόχων και μέσων

Αν στόχος είναι η ισότητα, τότε αυτή θα πρέπει να εφαρμόζεται σε κάθε εφικτό επίπεδο σε παρόντα χρόνο. Αν το ζητούμενο είναι η διαφάνεια, αυτή θα πρέπει να εφαρμόζεται σε κάθε εφικτό επίπεδο στο παρόν. Το ίδιο για την δημοκρατία, την πολυφωνία, την ελευθερία του λόγου, την συνεργασία, τον κοινωνικό έλεγχο, κλπ. Ο "σκοπός που αγιάζει τα μέσα" αποτελεί μία νοσηρή και κακόβουλη υποκρισία που δεν έχει ποτέ καλό τέλος.

Ενότητα

Η επιδίωξη και επίτευξη της ενότητας των ανθρώπων είναι ο υπέρτατος σκοπός. Δεν υπάρχει τίποτα σημαντικότερο από μία ανθρωπότητα που συνεργάζεται με αλληλοσεβασμό θέτοντας στόχους και όρια. Η ενότητα μπορεί και πρέπει να εξασκείται σε κάθε βήμα της πολιτικής πράξης. Διαρκής πρόσκληση για σύμπραξη, επιμονή σε κάθε ζήτημα αρχής και υποχωρητικότητα σε οτιδήποτε ανούσιο, εισαγωγή νέου πολιτικού ήθους πέρα από ταμπέλες και στεγανά. Αναζήτηση και συνεργασία με κάθε μικρή ή μεγαλύτερη κοινωνική πρωτοβουλία και ενσωμάτωσή της σε ένα ευρύτερο πολιτικό κίνημα.

Προσοχή, Κράτος!

Το Κράτος μπορεί να είναι παντού. Το χρηματοδοτούμε αδρά για να έχει υπαλλήλους σε κάθε κίνημα και κάθε λαϊκή συνέλευση, ανθρώπους διαβασμένους και ικανούς να βγάλουν φλογερούς λόγους και να κατευθύνουν το κίνημα με τον τρόπο που θέλουν οι εκμεταλλευτές. Η ασφάλεια των κινημάτων μπορεί να εξασφαλίζεται μέσα από την αυστηρή τήρηση των συνταγματικών αρχών τους, και την απώθεση των προσδιοκιών τους σε συλλογικότητες παρά σε προσωπικότητες.

Επίλογος

Αν νοιώθουμε στον σβέρκο μας τα χνώτα ενός τεχνολογικά πανίσχυρου εκμεταλλευτικού Κράτους, ικανού να επιβάλλει την χυδαιότητα των εκμεταλλευτών με κάθε βία, κάθε τρόμο, ή μύχιο φόβο, αλλά και με την οικειοποίηση και κατάχρηση κάθε ανθρώπινου επιτεύγματος τότε θα πρέπει να κουνηθούμε από την θέση μας και τις βεβαιότητές μας. Ένας φασισμός, τεχνολογικά εξοπλισμένος με κάθε ανθρώπινο επίτευγμα, πιό αδίστακτος και θρασύς από ποτέ, ορθώνεται μπροστά στο μέλλον των ανθρώπων και είναι απίθανο να έχει την παραμικρή πρόθεση να καταρρεύσει από μόνος του.

Theft as a cultural achievement / A short note to Ms. Clara Mattei

Dear Ms Clara Mattei,

I would like to share some ideas with you which I consider critical while analyzing the social and economic status of our societies. I actually consider these ideas as the necessary key for unlocking the social transformation towards the common benefit.

Most theories on societal development accept that societies evolved in a linear manner from brutality to civilization. These theories appear to generally agree that this passing was achieved by the gradual advance of the triptych Labor, Exploitation of nature, Technology.

From my readings, some of which are referred to in the attached articles, I have concluded that this theory is a big lie, leaning for centuries on prejudices about what is civilization, what is society, human nature, etc. Not wanting to tire you I move right away to my conclusion and, if you please, I attach the discourse that led me to it.

There is no linear development of humanity and its societies. The foundations of our world do not rely on any technological inventions and the so called Agricultural, Industrial and modern Technological revolutions are, at the most, irrelevant to the structure of our societies.

The human world is structured and guided by War and only that. But this is not about any kind of war. It's the war that was invented by specific persons, in specific historical time and space introducing the stealing of human lives: the Enslaving War.

At about the midway of this sad invention's global expansion, Xenophon gave in a precise way its description:

“Friends and allies, we owe a lot to Gods, because they gave us the ability to achieve what we believed we were meant for. Because now we have a lot of fertile lands and people who by cultivating it will maintain it for us. Even more, we have houses and all we might need inside them. And, of course, none of you by obtaining these should believe that has obtained alien goods. Since there is an internal law among the people, meaning, when a city is lost for its defenders, their lives and possessions belong to the conquerors. Therefore, you will not possess by injustice what you possess, but instead by charity you will not deprive them from what you might let them keep. ...

... By no means though, we should transfer knowledge of martial arts and practices to the ones we intend to make our workers and subjects, but instead we should preserve the superiority in these practices, knowing that gods offered these as means of freedom and happiness. And just as we have taken the weapons from them, we should never be left without weapons, knowing well that those who in every occasion  are very close to the weapons, are those having them for their use when they need them. ...”

- Xenophon, Cyrus Education, Book Zeta, Speaking to the Equals.

The first spark of this invention stands as the moment that the culture of egalitarianism that formed humanity through millions of years begins to get violently dismantled, starting from Mesopotamia and within about fifty hundreds of years spreading its disastrous forces all around the Globe.

In short, the enslaving war:

1. Removed from the defeated the freedom, integrity, and the possibility to act autonomously.
2. Imposed a vicious circle of violence forcing those being attacked to choose between enslavement, enslaving the aggressors, or moving to areas with unsuspected populations often to impose their weapons as their means of production.
3. Imposed a permanent state of war as slavery is achieved and maintained through perpetual war and perpetual war vigilance.
4. The state of perpetual war imposed permanent war chiefdom, and introduced social inequalities.
5. The belligerents became shareholders of a new economy and formed an environment of constant competition and warlike vigilance towards every direction.
6. The constant war against the serfs and the conditions of constant competition shaped the foundations of the State.
7. Enslavement-plundering constitutes for the warriors-shareholders the production process, their means of livelihood.
8. For the warrior-shareholders, the means of production are their weapons and the State.
9. Plunder introduced the notion of possession-ownership.
10. Possession-ownership led to the requirement for hereditary property transmission.
11. The hereditary transmission and dominant position of the warrior-shareholders also relegated non-slave women to reproductive accessories and objects of pleasure. The enslaving war, along with the enslaved women, also turned the women of the conquerors into objects of possession.
12. The condition of permanence of the slavish war brought about and perpetuated as a dominant way of communication between all people the order-command-enforcement.
13. Chiefdom and hierarchy acquired a material counterpart and shaped Authority.
14. Authority transformed people from versatile, thoughtful, playful and inquisitive beings into order-following specialized components of its mechanism.
15. Authority, that is, the veiled or displaced military leadership, established the belief that society is like a human body, where of course the brain is itself.
16. Authority is self trapped dragging along all of humanity into a perpetual search for resources in order to cope with the demands of the competition it creates.
17. The search for resources is baptized by the authorities as Development, but in reality it is permanent plunder and destruction.

Conclusions

Theft is the foundation of our world. It's of very little importance what's being stolen, meaning whether it's a collection of forest fruits, agricultural products, industrial products or hi-tech products.

Imperialism is not "the last stage of Capitalism" but instead it is the vital need of any Authority ever since it was imposed.

Fascism, is not born by Capitalism but instead, it is the Entropy of any Authority, leading towards its origins, that is, pure militant power, strict hierarchy, and chauvinism.

State, brother of Violence carries the responsibility of keeping Prometheus (shared Knowledge and free Will) chained to the rock forever. Hephaestus, god of Labor did actually the dirty job. (Prometheus Bound, by Aeschylus)

Labor itself is actually the chains of humanity as demanded by the Authority.

Obeying Orders and serving is the humiliation and degradation of any human being.

Money is a sophisticated form of brutal oppression, establishing hierarchies and coercion.

Relevant articles

A. From the egalitarian to the class societies

B. From supremacy to coercion

C. Societies in war

War and Coercion

Notes on women's presence in the Homeric literature

Συλλογή θέσεων και τεκμηρίων για την γέννηση της Εξουσίας

Δεν υπάρχει δυσκολότερο πράγμα από το να τροποποιηθούν παγιωμένες απόψεις, ειδικά όταν αυτές έχουν θρονιαστεί ακόμα και στο ακαδημαϊκό περιβάλλον.

Έτσι θα πληρώσω ακριβά (σε χρόνο) την τεμπελιά μου, τον ερασιτεχνισμό μου για την ακρίβεια, δηλαδή την αδιαφορία μου να καταγράφω αναλυτικά και μεθοδικά τις πηγές και τις τεκμηριώσεις κατά την διάρκεια της εξέλιξης των απόψεών μου, και συγκεκριμένα για το ζήτημα της Εξουσίας.

Σχετική βιβλιογραφία

Augustin Fuentes Φυλή, Μονογαμία και άλλα ψέματα https://www.lifo.gr/culture/vivlio/fyli-monogamia-kai-alla-psemata-poy-sas-lene-ena-biblio-enantia-ston-koino-noy

Σιγκμουντ Φρόυντ, Τοτέμ και Ταμπού

Paul Clastres, Η κοινωνία ενάντια στο Κράτος

Τζέιμς Σάζμαν, Ευημερία χωρίς αφθονία https://tvxs.gr/news/kosmos/pos-oi-kalliergeies-tis-neolithikis-epoxis-eriksan-sporo-tis-sygxronis-anisotitas-prin-a

Ανδρέας Γεωργίου, Το τέλειο Κράτος: η νύχτα των ερπετών

Σύνδεσμοι

Πολιτισμός 5.000 χρόνων στο Περού, χωρίς ίχνη πολεμικής δραστηριότητας 
https://amp.theguardian.com/world/2021/jan/03/squatters-ancient-ruins-peru-death-threats-archeologist-caral

Ο Μινωικός πολιτισμός, χωρίς Μίνωα, εξουσία και πόλεμο
http://banksnews.gr/the-mystery-of-the-oldest-throne-in-europe-at-the-cretan-palace-of-knossos/  According to most archaeologists, the throne itself may have actually had more religious than political significance, functioning in the re-enactment of epiphany rituals involving a High Priestess, as suggested by the iconography of griffins, palms, and altars in the wall-paintings. More recently, it has been suggested that the room was only used at dawn at certain times of the year for specific ceremonies. 

Φέρνοντας την Ιστορία στα μέτρα μας / Ο πόλεμος στον Μινωικό πολιτισμό https://proxeiro-tetradio.blogspot.com/2019/02/blog-post.html

Η απουσία πολέμου και εξουσίας στην προϊστορική κυκλαδική τέχνη https://www.worldhistory.org/article/673/akrotiri-frescoes/

Ζωικές καταβολές του τοτεμισμού / παραδείγματα από ομάδες χιμπατζήδων https://proxeiro-tetradio.blogspot.com/2019/01/blog-post_30.html

Ο τελετουργικός φόνος του Βασιλιά http://proxeiro-tetradio.blogspot.com/2015/08/blog-post_31.html

The evolution of lethal intergroup violence https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1266108/
Conflict avoidance and the development of intergroup relations of friendship, mutuality, sharing, and cooperation were favored instead. Intragroup cooperation was elaborated in conjunction with the teamwork entailed by large game hunting and was further reinforced by mechanisms for sharing large animals jointly killed by a hunting party. Development of these practices provided a template for establishing positive relations between neighboring social groups that could readily be realized when two bands temporarily camped and hunted together. Conflict avoidance dictated that groups move apart to alleviate resource competition whenever possible. This response to crowding facilitated migration out of Africa into the temperate and subtropical zones of Europe and Asia, vastly expanding the geographic distribution of H. erectus. In other words, the development of the throwing spear altered the means of production as well as the social relations of production, distribution, and consumption within groups in fundamental ways that also transformed intergroup relations and influenced subsequent hominid evolution.

Οι ρίζες της ανισότητας https://tvxs.gr/news/sci-tech/oi-rizes-tis-anisotitas

Αρχαία Ιστορία, Α' Γυμνασίου, Α.2, http://ebooks.edu.gr/ebooks/v/html/8547/2290/Istoria_A-Gymnasiou_html-empl/index_01_02.html Δε γνωρίζουμε αν οι άνθρωποι είχαν ατομική ιδιοκτησία της γης. Το πιο πιθανό είναι ότι η γη ανήκε συλλογικά στην κοινότητα. Τα νεολιθικά κοπάδια, από οικόσιτα ζώα, πρέπει να ήταν μικρά. Την ευθύνη για τη βοσκή τους μπορεί να την είχε ολόκληρη η κοινότητα. 

Αρχαία Ιστορία, Α' Γυμνασίου, Β.2, http://ebooks.edu.gr/ebooks/v/html/8547/2290/Istoria_A-Gymnasiou_html-empl/index_02_02.html Σε όλα σχεδόν τα νησιά των Κυκλάδων η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως οικισμούς, όχι εκτεταμένους, της 3ης χιλιετίας π.Χ. Κάθε οικισμός φαίνεται ότι αναπτυσσόταν αυτόνομα και δεν υπήρχε κανένα είδος κεντρικής εξουσίας. Αρχικά οι οικισμοί σχηματίζονται κοντά στη θάλασσα ή στα πρανή χαμηλών λόφων. Περίπου το 2300 π.Χ. ορισμένοι οικισμοί οχυρώνονται (Αγία Ειρήνη στην Κέα), άλλοι καταστρέφονται και ξαναχτίζονται οχυρωμένοι (Φυλακωπή στη Μήλο), ενώ άλλοι χτίζονται σε υψηλούς λόφους μακριά από τη θάλασσα (Καστρί Σύρου).

Η διδασκαλία της Εξουσίας στον αρχαίο κόσμο μέσα από κείμενα και μύθους

Ομήρου, Ιλιάδα Β’ 211-277. Συνέλευση Αχαιών και επεισόδιο Οδυσσέα-Θερσίτη https://www.blogger.com/blog/post/edit/2917161902006124853/3099431778192796457

Ξενοφώντα, Κύρου Παιδεία, βιβλίο Ζ’, Λόγος του Κύρου στους «ομότιμους» / απόσπασμα https://proxeiro-tetradio.blogspot.com/2018/10/blog-post_5.html

Σημειώσεις για την θέση των γυναικών στα Ομηρικά κείμενα https://proxeiro-tetradio.blogspot.com/2017/12/blog-post_12.html

Κρατικοποίηση, Εθνικοποίηση

Παρένθεση

Προτού αναφερθούμε στους όρους Κρατικοποίηση και Εθνικοποίηση ας σταθούμε εν τάχει στην έννοια του Κράτους και του Έθνους.

Ο Κράτος, αδελφός της Βίας έχει ως αποστολή να επιβάλλει την κυριαρχία μιας κοινωνίας (κυρίαρχη-εκμεταλλευτική "τάξη") σε μία άλλη κοινωνία (υποτελής-εκμεταλλευόμενη "τάξη"). Για την κυρίαρχη κοινωνία το Κράτος και η βία αποτελούν τα εργαλεία βιοπορισμού, τα δικά της μέσα παραγωγής με την κυριολεκτική έννοια.

Το Έθνος θα μπορούσε να περιγραφεί ως ένα κατά βούληση Ανήκειν, για το οποίο φυσικά επικρατεί η εκδοχή που επιθυμεί η κυρίαρχη κοινωνία διδάσκοντας πως το Έθνος είναι ένα σώμα του οποίου τα μέλη αποτελούν αυτονόητα και αδιαπραγμάτευτα ένα ενιαίο σύνολο με, λίγο-πολύ, γενετικής προέλευσης κοινές επιδιώξεις στον χώρο και τον χρόνο.

Δεν μπορούμε να αποφύγουμε να σταθούμε και στις έννοιες "τάξεις" και Κοινωνία. Η ιστορική προέλευση των σύγχρονων κρατών είναι τα δουλοκτητικά κράτη. Αυτά τα κράτη συντίθενται από μία κοινωνία δουλοκτητών και μία κοινωνία υπόδουλων. Αυτός ο σχηματισμός εισήγαγε με την βία το είδος ανθρώπινων σχέσεων που βιώνουμε μέχρι σήμερα, δηλαδή τις εντολές, τον καταναγκασμό, την δουλεία αλλά και την μισθωτή εργασία, την ίδια την εργασία, την ιδιοκτησία, τον υποβιβασμό των γυναικών, κλπ. Είναι παραπλανητικό να αναφερόμαστε σε "τάξεις" όταν στην πραγματικότητα μιλάμε για διαφορετικές κοινωνίες. Οι Σπαρτιάτες και οι Είλωτες δεν αποτέλεσαν ποτέ τάξεις στο πλαίσιο μιας ενιαίας κοινωνίας. Είμαι σίγουρος πως και οι δύο, για τους δικούς τους λόγους ο καθένας, θα μας έφτυναν στα μούτρα αν μας άκουγαν να ισχυριζόμαστε κάτι τέτοιο. Αποτελούσαν όμως μαζί έναν σαφή κρατικό μηχανισμό με τα δύο αναγκαία μέρη που τον προϋποθέτουν, δηλαδή τους εκμεταλλευτές και τους εκμεταλλευόμενους.

Στις σημερινές συνθήκες, να αναγνωρίζουμε τον άστεγο και αποκλεισμένο ως μέλος της ίδιας κοινωνίας με αυτόν που δημιουργεί τις συνθήκες αποκλεισμού του δεν αποτελεί μόνο πλάνη, αλλά πολύ περισσότερο ιδεολογική αυτοχειρία κάθε ανθρώπου που επιδιώκει ή οραματίζεται μια δίκαιη κοινωνία. Όταν απουσιάζει η αλληλεγγύη, ο αλληλοσεβασμός και η συνεργασία δεν αναφερόμαστε σε μία προβληματική κοινωνία αλλά σε μία μή-κοινωνία. Αν απαξιώνουμε αυτήν την οριοθέτηση θα παραμένουμε εσαεί εγκλωβισμένοι στο ιδεολογικό "γήπεδο" των κυρίαρχων-εκμεταλλευτών.

Η ύπαρξη ακόμα και ενός άστεγου, ενός αποκλεισμένου, ενός αγράμματου ανθρώπου σηματοδοτεί την απουσία ενιαίας κοινωνίας. Κοινωνία είμαστε με αυτούς που στεκόμαστε δίπλα, συμπαραστεκόμενοι, όρθιοι.

Κρατικοποίηση, Εθνικοποίηση

Μετά από την σύντομη παρένθεση ίσως συμφωνήσουμε πως αυτοί οι όροι, Κρατικοποίηση και Εθνικοποίηση, είναι κενοί νοήματος, όχι μόνο όμως επειδή αστοχούν στο να περιγράψουν σωστά την επιδίωξη, αλλά και ουσιαστικά, επειδή διόλου δεν πρέπει να υπάρχει τέτοια επιδίωξη. Δηλαδή, δεν έχουμε κανέναν λόγο να επιδιώκουμε την παράδοση κρίσιμων για τον λαό παραγωγικών μονάδων στο Κράτος, το οποίο δημιουργήθηκε και συντηρείται ως μηχανισμός διαιώνισης της κυριαρχίας των εκμεταλλευτών. Ούτε βέβαια και στο μεγαλόσχημο πλην κενό νοήματος ιδεολόγημα του εθνικού σκοπού που ανακατεύει μαζί ανερυθρίαστα τον μεροκαματιάρη, τον τηλεαστέρα, τον εθνικό εργολάβο, τις σεξεργάτριες με τους νταβατζήδες τους. 

Το Κράτος έχει την υποχρέωση να αναπαράγει τις γενεσιουργούς προθέσεις του, να κλωνοποιεί την απανθρωπιά του, να διαβρώνει ανυποψίαστες και υποψιασμένες συνειδήσεις. Το Κράτος θα ανοίξει την μισθολογική ψαλίδα ώστε τα "ανώτερα" στελέχη να αισθάνονται την ζεστή θαλπωρή της κυρίαρχης κοινωνίας που θα τους φροντίσει σαν παιδιά της, αρκεί να τσαλαπατήσουν στην εξαθλίωση των ασθενέστερων. Το Κράτος φροντίζει ώστε το "κατώτερο" προσωπικό να πνίγεται στην γραφειοκρατία, να μισεί την ταπείνωση που βιώνει, να προσπαθεί να "αλλάξει πίστα" με κάθε μέσο, να μιμείται την μεγάλη κλοπή με μικροαπάτες όπου φτάνει το χέρι του. Το Κράτος επιβάλει την ιεραρχία που νεκρώνει κάθε σκέψη για πρωτοβουλία, βελτίωση, ανάληψη ευθύνης, δημιουργικότητα και χαρά. Το Κράτος αποζητά τα πουλημένα στην "ιδιωτική πρωτοβουλία" στελέχη γιατί η πρόθεσή του δεν υπήρξε ποτέ η φροντίδα των αδυνάτων. Η βάση του "Κοινωνικού Κράτους" περιγράφεται ιδανικά από τα λόγια που αποδίδει ο Ξενοφώντας στον Κύρο. "Λοιπόν δεν θα έχετε με αδικία ό,τι έχετε, αλλά από φιλανθρωπία δεν θα τους στερήσετε, αν τους αφήσετε να έχουν κάτι." - Ξενοφώντα, Κύρου Παιδεία, Βιβλίο Ζ, Ομιλία προς τους Ομότιμους.

Έλεγχος από τον ίδιο τον λαό σε όλους τους κρίσιμους για την διαβίωση του τομείς 

Τί μπορεί να σημαίνει αυτό;
Για αρχή τα αντίθετα από όλα τα παραπάνω!
Μερικές ιδέες:

1. Οικονομικός έλεγχος. Διαδικτυακή προβολή Εσόδων-Εξόδων σε πραγματικό χρόνο.
2. Ορισμός ενιαίου μισθού μέσα από δημόσιο διάλογο. 
3. Κλείδωμα της αναλογίας του ενιαίου μισθού με τον ανώτερο για όλους τους οργανισμούς μέσα από δημόσιο διάλογο.
4. Πλήρης ενοποίηση παροχών, επιδομάτων, αδειών, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
5. Συλλογικά όργανα με δημόσιο έλεγχο, ανοιχτές συνεδριάσεις, προβολή στο διαδίκτυο.
6. Αποκλεισμός των γκόλντεν μπόιζ, και θεσμοθέτηση συνεργασιών με πανεπιστήμια και φορείς έρευνας και καινοτομίας.
7. Ακύρωση του υφιστάμενου ιεραρχικού μοντέλου διοίκησης και κάθε είδους διοικητικού ή συνδικαλιστικού παραγοντισμού. Αναζήτηση αξιοκρατικών και συλλογικών μηχανισμών.
8. Δημόσιος έλεγχος και λογοδοσία.
9. Δημόσιος διάλογος για κάθε συνδικαλιστική διεκδίκηση και εφαρμογή των αποτελεσμάτων στο ενιαίο σύστημα αμοιβών. 
10. Αναζήτηση και εφαρμογή μηχανισμών προστασίας από αυτούς που αποζητούν εξουσία και πλουτισμό.

Σημειώσεις / ΧΙΙ 2022

Το μεγαλείο του Ιερού Βράχου βρίσκεται στις ταπεινώσεις που του επέβαλε ο χρόνος.

>

Όταν κατανοήσουμε το Κράτος ως τον μηχανισμό κυριαρχίας μιας κοινωνίας πάνω σε μία άλλη, τότε μόνο θα αντιληφθούμε πως η όποια συμμετοχή στην διακυβέρνηση και διαχείριση αυτού του Κράτους δεν διαφέρει από την όποια προδοτική υπηρεσία προς τον αδίστακτο κατακτητή.

Μόνον έχοντας αυτήν την επίγνωση ίσως καταφέρουμε να διαχωρίσουμε την θέση μας σε όλα τα κρίσιμα αλλά και δευτερεύοντα ζητήματα επιφέροντας ουσιαστική τροποποίηση των κοινωνικών δεδομένων.

Σε κάθε άλλη περίπτωση είμαστε συνεργοί στην διαιώνισή του.

>