Η αντίδραση προς την κρατική καταπίεση και τον κάθε είδους
εξουσιαστικό έλεγχο έχει λειτουργήσει
τελείως διαφορετικά σε επιμέρους κοινωνικές ομάδες.
Από την μία, για ορισμένους,
κάθε εξεγερτική συμπεριφορά οποιασδήποτε κοινωνικής ομάδας και ανεξαρτήτως
επιδιώξεων, συμπορεύεται αναμφισβήτητα με τις στοχεύσεις της κοινωνικής προόδου
και, από την άλλη, για κάποιους άλλους, ακόμα και η στοιχειώδης αντίδραση
προκειμένου να προστατέψει κάποιος ή κάποιοι την αξιοπρέπεια, την αυτοκυριαρχία και την
αυτοεκτίμησή τους αποτελεί επικίνδυνο εξτρεμισμό.
