20191010
20191007
Ενηλικες στην αιθουσα - Κωστας Γαβρας / του Κλεανθη Γριβα
https://www.zougla.gr/apopseis/article/kostas-gavras-enilikes-stin-e8ousa---mori-stin-kritiki
20191002
Παρέμβαση στον 9,84 / 3 Οκτωβρίου 2019
https://tvxs.gr/news/ellada/epideiksi-dynamis-tis-astynomias-ston-athina-984
Αθήνα με ακούς;
Συγγνώμη που σου ταράσσω την μίζερη καθημερινότητα.
Συγγνώμη που σου ξεκλέβω λίγο από τον χρόνο που έχεις ήδη ξεπουλήσει.
Συγγνώμη που σε κάνω να σκεφτείς αυτά που δεν θέλεις να αντιμετωπίσεις.
Αλλά σήμερα έχω φωνή και θα με ακούσεις.
Είμαι φωνή καταπιεσμένων.
Είμαι φωνή που δεν αφήνουν να ακουστεί.
Είμαι φωνή ανθρώπων που ξεριζώθηκαν από τις γειτονιές τους λόγω της αισχροκέρδειας.
Είμαι φωνή προσφυγόπουλων που έχασαν τους φίλους τους και ακόμα δεν ξέρουν το γιατί.
Είμαι φωνή καμένων δασών που θυσιάστηκαν στον βωμό του κέρδους.
Είμαι φωνή αυτών που αγωνίστηκαν ενώ όλα μοιάζαν μάταια.
Είμαι φωνή μελλοντικών γενεών που θα κληρονομήσουν δυστοπία.
Και εσύ που με ακούς σίγουρα με καταλαβαίνεις.
Καταλαβαίνεις τι είναι καταπίεση.
Καταλαβαίνεις τι σημαίνει να δουλεύεις συνέχεια μόνο για να επιβιώσεις.
Καταλαβαίνεις τι σημαίνει να ξεριζώνεσαι από το σπίτι σου επειδή το νοίκι είναι μεγαλύτερο από το μισθό σου.
Καταλαβαίνεις τι σημαίνει να σκοτώνεις τα όνειρα σου αργά και βασανιστικά.
Αλλά θα με ρωτήσεις γιατί στα λέω.
Θα μου πεις ότι έτσι είναι και τι να κάνουμε.
Και εγώ θα σου απαντήσω.
Θα σου πω ότι αυτά που βιώνεις είναι φτιαγμένα από ανθρώπους.
Θα σου πω ότι η κατάθλιψή σου δεν έχει λόγο να υπάρχει.
Θα σου πω ότι μαζί πετύχαμε πολλά στο παρελθόν.
Θα σου πω ότι η ζωή σου είναι πολύτιμη για να την χαραμίζεις έτσι
Θα σου πω να αγωνιστείς για να της δώσεις αξία.
Σε ευχαριστώ που με άκουσες, καλή μας τύχη.
Αθήνα με ακούς;
Συγγνώμη που σου ταράσσω την μίζερη καθημερινότητα.
Συγγνώμη που σου ξεκλέβω λίγο από τον χρόνο που έχεις ήδη ξεπουλήσει.
Συγγνώμη που σε κάνω να σκεφτείς αυτά που δεν θέλεις να αντιμετωπίσεις.
Αλλά σήμερα έχω φωνή και θα με ακούσεις.
Είμαι φωνή καταπιεσμένων.
Είμαι φωνή που δεν αφήνουν να ακουστεί.
Είμαι φωνή ανθρώπων που ξεριζώθηκαν από τις γειτονιές τους λόγω της αισχροκέρδειας.
Είμαι φωνή προσφυγόπουλων που έχασαν τους φίλους τους και ακόμα δεν ξέρουν το γιατί.
Είμαι φωνή καμένων δασών που θυσιάστηκαν στον βωμό του κέρδους.
Είμαι φωνή αυτών που αγωνίστηκαν ενώ όλα μοιάζαν μάταια.
Είμαι φωνή μελλοντικών γενεών που θα κληρονομήσουν δυστοπία.
Και εσύ που με ακούς σίγουρα με καταλαβαίνεις.
Καταλαβαίνεις τι είναι καταπίεση.
Καταλαβαίνεις τι σημαίνει να δουλεύεις συνέχεια μόνο για να επιβιώσεις.
Καταλαβαίνεις τι σημαίνει να ξεριζώνεσαι από το σπίτι σου επειδή το νοίκι είναι μεγαλύτερο από το μισθό σου.
Καταλαβαίνεις τι σημαίνει να σκοτώνεις τα όνειρα σου αργά και βασανιστικά.
Αλλά θα με ρωτήσεις γιατί στα λέω.
Θα μου πεις ότι έτσι είναι και τι να κάνουμε.
Και εγώ θα σου απαντήσω.
Θα σου πω ότι αυτά που βιώνεις είναι φτιαγμένα από ανθρώπους.
Θα σου πω ότι η κατάθλιψή σου δεν έχει λόγο να υπάρχει.
Θα σου πω ότι μαζί πετύχαμε πολλά στο παρελθόν.
Θα σου πω ότι η ζωή σου είναι πολύτιμη για να την χαραμίζεις έτσι
Θα σου πω να αγωνιστείς για να της δώσεις αξία.
Σε ευχαριστώ που με άκουσες, καλή μας τύχη.
Subscribe to:
Posts (Atom)