Τον αγαπήσαμε
τον εμπιστευτήκαμε,
τον επιλέξαμε.
Παραδίδουμε οι ίδιοι την εξουσία σε ανθρώπους που στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία και σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, σε ανθρώπους που δεν περνούν ούτε έξω από δημόσιο νοσοκομείο, και που συμπεριφέρονται πιο αλαζονικά και από τα αρπακτικά της οικονομίας με τα οποία συνεργάζονται με κάθε τρόπο.
Αδιαφορούμε για τον κοινωνικό έλεγχο και πιστεύουμε ότι ψηφίζοντας κάθε 4 χρόνια είναι αρκετό για να λέμε ότι ζούμε σε δημοκρατία.
Αφήνουμε την πολιτική στα χέρια κάθε είδους επιτήδειων, οι οποίοι μάς έχουν πείσει ότι οι πολίτες δεν πρέπει να ασχολούνται με την πολιτική, έτσι ώστε οι ίδιοι να μπορούν ανενόχλητα να μηχανορραφούν σε βάρος μας συσσωρεύοντας εξουσία και πλούτη.
Ακόμα και τώρα, περιμένουμε πως, με κάποιον μαγικό τρόπο, θα απαλλαγούμε από τις δυσκολίες αλλά και τους κινδύνους που βλέπουμε να έρχονται, και πως κάποιοι άλλοι θα κάνουν αυτά που εμείς αποφεύγουμε να διαπραγματευόμαστε.
