Οι κοινωνίες των κυρίαρχων φέρουν ατόφιο το πολιτισμικό χαρακτηριστικό της φυλετικής υπεροχής απέναντι στις άλλες "φυλές"-κοινωνίες, πάνω στις οποίες κυριαρχούν. Αντιλαμβάνονται την κυριαρχία τους ως φυσική, το ίδιο και τα δεινά στα οποία υποβάλλουν τους υποταγμένους.
Οι κοινωνίες των κυρίαρχων καθώς δεν έχουν κανένα απολύτως φυλετικό χαρακτηριστικό που να δημιουργεί την συνεκτικότητά τους, βασίζονται κατά κύριο λόγο στην συνοχή που δημιουργεί η οικονομική επιτυχία, η οποία εξισώνεται με την ικανότητα του κάθε μέλους αυτής της κοινωνίας να υποτάσσει άλλους ανθρώπους με την εξουσία που δημιουργεί η κλοπή και η κατάχρηση του κοινού πλούτου.
Τα μέλη της κοινωνίας των κυρίαρχων επιδεικνύουν τον πλούτο που έχουν κλέψει και καταχραστεί από την ανθρωπότητα και την γη ως χαζά κορδωμένα παγώνια, και χαιρέκακα επιβεβαιώνουν την υπεροχή τους μέσα από τον πόνο των άλλων ακυρώνοντας έτσι, με την αναλγησία τους, τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά τους.
Οι κοινωνίες των κυρίαρχων καθώς δεν έχουν κανένα απολύτως φυλετικό χαρακτηριστικό που να δημιουργεί την συνεκτικότητά τους, βασίζονται κατά κύριο λόγο στην συνοχή που δημιουργεί η οικονομική επιτυχία, η οποία εξισώνεται με την ικανότητα του κάθε μέλους αυτής της κοινωνίας να υποτάσσει άλλους ανθρώπους με την εξουσία που δημιουργεί η κλοπή και η κατάχρηση του κοινού πλούτου.
Τα μέλη της κοινωνίας των κυρίαρχων επιδεικνύουν τον πλούτο που έχουν κλέψει και καταχραστεί από την ανθρωπότητα και την γη ως χαζά κορδωμένα παγώνια, και χαιρέκακα επιβεβαιώνουν την υπεροχή τους μέσα από τον πόνο των άλλων ακυρώνοντας έτσι, με την αναλγησία τους, τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά τους.
