Η συνεργασία όχι μόνο δεν αποτελεί ένα ευκαιριακό εργαλείο σε έναν κόσμο όπου όλοι επιδιώκουν την κυριαρχία, αλλά ίσα-ίσα αποτελεί την κύρια έκφραση της ανθρωπινότητας πάνω στην οποία οικοδομήθηκε ο ανθρώπινος πολιτισμός, η επικοινωνία, ο λόγος, οι ηθικές αξίες και οι νόμοι. Στέκεται δε στον αντίποδα της κυριαρχικότητας, ενώ ολόκληρη η ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού θα μπορούσε να έχει ως τίτλο "η διεύρυνση της ανθρωπινότητας με εργαλείο την συνεργατικότητα, έναντι της ζωικής επιδίωξης για κυριαρχία".
Έτσι, για κάθε προοδευτικό άνθρωπο και για κάθε προοδευτικό κίνημα, η συνεργασία δεν αποτελεί απλά ένα μέσον για να πετυχαίνει τους σκοπούς του. Ένα τέχνασμα δηλαδή για την επίτευξη της κυριαρχίας. Ίσα-ίσα, γνωρίζοντας πως η ανάπτυξη της συνεργασίας αποτελεί την επιλογή μέσα από την οποία μεγεθύνονται τα χαρακτηριστικά της ανθρωπινότητάς μας, η προοδευτικότητα δεν μπορεί παρά να τοποθετεί την συνεργασία στο υψηλότερο βάθρο των επιδιώξεών της, ανάγοντάς την σε σκοπό και μέσον ταυτόχρονα.
Το πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορεί να επιτυγχάνεται και να διασφαλίζεται η συνεργασία, αποτελείται από το πλέγμα των ηθικών κανόνων των οποίων η διαμόρφωση, διατύπωση και εφαρμογή βαρύνει κάθε προοδευτικό άνθρωπο και κάθε προοδευτικό κίνημα.
Έτσι, για κάθε προοδευτικό άνθρωπο και για κάθε προοδευτικό κίνημα, η συνεργασία δεν αποτελεί απλά ένα μέσον για να πετυχαίνει τους σκοπούς του. Ένα τέχνασμα δηλαδή για την επίτευξη της κυριαρχίας. Ίσα-ίσα, γνωρίζοντας πως η ανάπτυξη της συνεργασίας αποτελεί την επιλογή μέσα από την οποία μεγεθύνονται τα χαρακτηριστικά της ανθρωπινότητάς μας, η προοδευτικότητα δεν μπορεί παρά να τοποθετεί την συνεργασία στο υψηλότερο βάθρο των επιδιώξεών της, ανάγοντάς την σε σκοπό και μέσον ταυτόχρονα.
Το πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορεί να επιτυγχάνεται και να διασφαλίζεται η συνεργασία, αποτελείται από το πλέγμα των ηθικών κανόνων των οποίων η διαμόρφωση, διατύπωση και εφαρμογή βαρύνει κάθε προοδευτικό άνθρωπο και κάθε προοδευτικό κίνημα.
