Ζούμε και εκπαιδευόμαστε μέσα σε ένα καθεστώς που μας αποτρέπει από το να αντιλαμβανόμαστε την ασυμβατότητα μεταξύ της αποδοχής διαταγών και της προσωπικής μας ακεραιότητας.
Η αναξιοπρέπεια της αποδοχής διαταγών αποκρύπτεται έντεχνα μέσα στις λεγόμενες οικονομικές σχέσεις, οι οποίες στην πραγματικότητα είναι κοινοί εκβιασμοί.
Η ικανότητα να συνεργαζόμαστε για την αμοιβαία ωφέλεια έχει ατροφήσει μέσα σε έναν τρόπο ζωής που επιβάλλουν τα συστήματα κυριαρχίας και ο οποίος αναπαράγεται σχεδόν αυτόματα, δυναστεύοντας όλα τα επίπεδα της ζωής μας. Μέσα σε αυτόν τον τρόπο, κάθε σχέση προσδιορίζεται από την ιεράρχηση με κριτήρια που ονομάζουμε "οικονομικά", αλλά στην πραγματικότητα είναι κριτήρια κυριαρχίας. Οι διαταγές που αναλογούν στον καθένα να παίρνει ή να δίνει, καθορίζονται από την θέση που του έχει δοθεί ή έχει κατακτήσει ο ίδιος σε αυτήν την ιεράρχηση.
Η αγανάκτηση του Μπέρναρντ Λέβιν προς την "πίεση" προέρχεται καθαρά μέσα από την προσωπική-υπαρξιακή θέαση που χαρακτηρίζει την γενικότερη πεποίθησή του πως, κάθε άνθρωπος είναι σε θέση να αποκτήσει από μόνος του την σοφία και γνώση που χρειάζεται για την ευζωία του. Κάνει σαφές πως αυτού του είδους η γνώση δεν έχει την παραμικρή σχέση με αυτήν που χρησιμεύει για να φτιαχτούν φονικά όπλα ή να συντελεστούν πολεμικές εκστρατείες.
Η αποστροφή δε, προς τον Πόλεμο και τον Καταναγκασμό, οι οποίοι κατονομάζονται ως οι κύριες πηγές της ανθρώπινης δυστυχίας, είναι έκδηλη στον λόγο του Λέβιν. Μέσα από την υπαρξιακή προσέγγιση ονοματίζει αυτό που εξακολουθούν να μην αναγνωρίζουν οι κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες: Η ανθρωπότητα νοσεί βαριά και τα μέλη της δυστυχούν από την εισβολή του Πολέμου και του Καταναγκασμού. Αυτή η εισβολή δε, διόλου δεν αποτελεί "φυσική" κατάσταση ή "φυσική" εξέλιξη της ανθρωπότητας. Ίσα-ίσα μάλιστα, αυτή η εισβολή αντιβαίνει κάθε κοινωνική αρχή που η ανθρωπότητα επέλεξε και χρησιμοποίησε σε όλη την πρότερη εξέλιξή της ώστε να επιβιώσει και να εξαπλωθεί στα πέρατα του κόσμου.
Βίντεο: Συνέντευξη με τον Μπέρναρντ Λέβιν
Η αναξιοπρέπεια της αποδοχής διαταγών αποκρύπτεται έντεχνα μέσα στις λεγόμενες οικονομικές σχέσεις, οι οποίες στην πραγματικότητα είναι κοινοί εκβιασμοί.
Η ικανότητα να συνεργαζόμαστε για την αμοιβαία ωφέλεια έχει ατροφήσει μέσα σε έναν τρόπο ζωής που επιβάλλουν τα συστήματα κυριαρχίας και ο οποίος αναπαράγεται σχεδόν αυτόματα, δυναστεύοντας όλα τα επίπεδα της ζωής μας. Μέσα σε αυτόν τον τρόπο, κάθε σχέση προσδιορίζεται από την ιεράρχηση με κριτήρια που ονομάζουμε "οικονομικά", αλλά στην πραγματικότητα είναι κριτήρια κυριαρχίας. Οι διαταγές που αναλογούν στον καθένα να παίρνει ή να δίνει, καθορίζονται από την θέση που του έχει δοθεί ή έχει κατακτήσει ο ίδιος σε αυτήν την ιεράρχηση.
Η αγανάκτηση του Μπέρναρντ Λέβιν προς την "πίεση" προέρχεται καθαρά μέσα από την προσωπική-υπαρξιακή θέαση που χαρακτηρίζει την γενικότερη πεποίθησή του πως, κάθε άνθρωπος είναι σε θέση να αποκτήσει από μόνος του την σοφία και γνώση που χρειάζεται για την ευζωία του. Κάνει σαφές πως αυτού του είδους η γνώση δεν έχει την παραμικρή σχέση με αυτήν που χρησιμεύει για να φτιαχτούν φονικά όπλα ή να συντελεστούν πολεμικές εκστρατείες.
Η αποστροφή δε, προς τον Πόλεμο και τον Καταναγκασμό, οι οποίοι κατονομάζονται ως οι κύριες πηγές της ανθρώπινης δυστυχίας, είναι έκδηλη στον λόγο του Λέβιν. Μέσα από την υπαρξιακή προσέγγιση ονοματίζει αυτό που εξακολουθούν να μην αναγνωρίζουν οι κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες: Η ανθρωπότητα νοσεί βαριά και τα μέλη της δυστυχούν από την εισβολή του Πολέμου και του Καταναγκασμού. Αυτή η εισβολή δε, διόλου δεν αποτελεί "φυσική" κατάσταση ή "φυσική" εξέλιξη της ανθρωπότητας. Ίσα-ίσα μάλιστα, αυτή η εισβολή αντιβαίνει κάθε κοινωνική αρχή που η ανθρωπότητα επέλεξε και χρησιμοποίησε σε όλη την πρότερη εξέλιξή της ώστε να επιβιώσει και να εξαπλωθεί στα πέρατα του κόσμου.
Βίντεο: Συνέντευξη με τον Μπέρναρντ Λέβιν
Άρθρα: Πόλεμος και τον Καταναγκασμός, στοιχεία για την προέλευσή τους και τον καθοριστικό ρόλο τους στην σύγχρονη πραγματικότητα της ανθρωπότητας.
