Η ανθρωπότητα δεν είναι ελεύθερη και κινείται μέσα σε γενετικά προκαθορισμένα όρια, αλλιώς προ πολλού θα είχε οργανωθεί σε λογικές κοινωνίες αποφεύγοντας αυτοκαταστροφικές επιλογές.
Τα όρια μέσα στα οποία η ανθρωπότητα είναι υποχρεωμένη να κινείται αφορούν τόσο συμπεριφορές προσώπων και κοινωνικών ομάδων, όσο και την ίδια την ικανότητα κάθε ανθρώπου να επεξεργάζεται τα δεδομένα της ζωής του με λογικό τρόπο.
Η ανθρωπότητα ολοένα υπερβαίνει κάποια από τα όριά της, ταυτόχρονα όμως μοιάζει να είναι αναγκασμένη να θέτει-επιφέρει νέα. Είναι ίσως αδύνατον μέσα στο ελάχιστο διάστημα της ζωής μας να αξιολογήσουμε αν αυτά τα νέα όρια συντείνουν στην απελευθέρωσή μας από τα δεσμά των καταβολών μας ή αν δημιουργούν νέα δεσμά πιο δυσβάσταχτα, ακόμα και πιο απάνθρωπα.
Τα όρια μέσα στα οποία η ανθρωπότητα είναι υποχρεωμένη να κινείται αφορούν τόσο συμπεριφορές προσώπων και κοινωνικών ομάδων, όσο και την ίδια την ικανότητα κάθε ανθρώπου να επεξεργάζεται τα δεδομένα της ζωής του με λογικό τρόπο.
Η ανθρωπότητα ολοένα υπερβαίνει κάποια από τα όριά της, ταυτόχρονα όμως μοιάζει να είναι αναγκασμένη να θέτει-επιφέρει νέα. Είναι ίσως αδύνατον μέσα στο ελάχιστο διάστημα της ζωής μας να αξιολογήσουμε αν αυτά τα νέα όρια συντείνουν στην απελευθέρωσή μας από τα δεσμά των καταβολών μας ή αν δημιουργούν νέα δεσμά πιο δυσβάσταχτα, ακόμα και πιο απάνθρωπα.
