Πολύ λίγα έχει να προσφέρει στην πρόοδο των ανθρώπων ο διάλογος που συντελείται στο πλαίσιο που ορίζει ο κυρίαρχος λόγος των μέσων ενημέρωσης και των κατεστημένων κοινωνικών μηχανισμών.
Είναι ευνόητο πως τα θέματα που επιλέγει το κατεστημένο να κυριαρχούν στον δημόσιο διάλογο δεν είναι αυτά που θα συνεισφέρουν στην ανατροπή του.
Μερικά παραδείγματα παραγκωνισμένων απόψεων:
> O πόλεμος είναι φόνοι σε μαζική κλίμακα και πρέπει να εκδικάζεται ως έγκλημα, το ίδιο και η παραγωγή φονικών μηχανών.
> Η εμμονή για εξουσία και πλουτισμό που διακατέχει κάποιους ανθρώπους δεν έχει λόγο να επιβραβεύεται από το κοινωνικό σύνολο αποτελώντας πρότυπο συμπεριφοράς, αλλά αντίθετα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως σοβαρή διαταραχή της νόησης από την οποία η κοινωνία πρέπει να βρίσκει τρόπους να προφυλάσσεται.
> Ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν υπήρξαν κοινωνικές ανισότητες ανάλογες με αυτές που υπάρχουν σήμερα ενώ η ανοχή, η διεύρυνση και η εδραίωση αυτών των ανισοτήτων αντιβαίνει τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά μας και μας πισωγυρίζει προς την κατάσταση του ζώου.
> Η ανθρωπότητα δεν αποτελεί τον τελικό σκοπό της φύσης. Είμαστε ένα ακόμα ζωικό είδος και όπως έχει εξαφανιστεί το 99% των οργανισμών που έχουν κατά καιρούς κατοικήσει τον πλανήτη, το ίδιο μπορεί να συμβεί και στο δικό μας είδος.
> Ο ανθρώπινος νους είναι πεπερασμένος. Νομίζουμε ότι γνωρίζουμε τα πάντα απλώς επειδή νομίζουμε ότι όσα είμαστε ικανοί να γνωρίζουμε είναι τα πάντα.
> Είμαστε βλάκες και συμπεριφερόμαστε ως βλάκες, κάνοντας τα πράγματα ακόμα χειρότερα, όσο δεν κάνουμε τίποτα για να βελτιώσουμε την θέση μας.
> Οι ανθρώπινες κατακτήσεις σε επίπεδο στοχασμού δεν αποτελούν κι ούτε αποτέλεσαν ποτέ συλλογικό κτήμα της ανθρωπότητας. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί μόνο αν αυτές οι κατακτήσεις γίνονταν κεντρικός άξονας της παιδείας.
> Οι νοητικές κατακτήσεις εφ' όσον δεν θεσμοθετούνται είναι σαν να μην υπήρξαν ποτέ καθώς, είτε χάνονται για πάντα, είτε μπαίνουν στα συρτάρια ερευνητών που κινούνται μακριά από κάθε κοινωνική πράξη.
> Η ανθρωπότητα εξακολουθεί να κινείται με βάση τις διδασκαλίες των θεολογικών μυθολογιών.
Είναι ευνόητο πως τα θέματα που επιλέγει το κατεστημένο να κυριαρχούν στον δημόσιο διάλογο δεν είναι αυτά που θα συνεισφέρουν στην ανατροπή του.
Μερικά παραδείγματα παραγκωνισμένων απόψεων:
> O πόλεμος είναι φόνοι σε μαζική κλίμακα και πρέπει να εκδικάζεται ως έγκλημα, το ίδιο και η παραγωγή φονικών μηχανών.
> Η εμμονή για εξουσία και πλουτισμό που διακατέχει κάποιους ανθρώπους δεν έχει λόγο να επιβραβεύεται από το κοινωνικό σύνολο αποτελώντας πρότυπο συμπεριφοράς, αλλά αντίθετα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως σοβαρή διαταραχή της νόησης από την οποία η κοινωνία πρέπει να βρίσκει τρόπους να προφυλάσσεται.
> Ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας δεν υπήρξαν κοινωνικές ανισότητες ανάλογες με αυτές που υπάρχουν σήμερα ενώ η ανοχή, η διεύρυνση και η εδραίωση αυτών των ανισοτήτων αντιβαίνει τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά μας και μας πισωγυρίζει προς την κατάσταση του ζώου.
> Η ανθρωπότητα δεν αποτελεί τον τελικό σκοπό της φύσης. Είμαστε ένα ακόμα ζωικό είδος και όπως έχει εξαφανιστεί το 99% των οργανισμών που έχουν κατά καιρούς κατοικήσει τον πλανήτη, το ίδιο μπορεί να συμβεί και στο δικό μας είδος.
> Ο ανθρώπινος νους είναι πεπερασμένος. Νομίζουμε ότι γνωρίζουμε τα πάντα απλώς επειδή νομίζουμε ότι όσα είμαστε ικανοί να γνωρίζουμε είναι τα πάντα.
> Είμαστε βλάκες και συμπεριφερόμαστε ως βλάκες, κάνοντας τα πράγματα ακόμα χειρότερα, όσο δεν κάνουμε τίποτα για να βελτιώσουμε την θέση μας.
> Οι ανθρώπινες κατακτήσεις σε επίπεδο στοχασμού δεν αποτελούν κι ούτε αποτέλεσαν ποτέ συλλογικό κτήμα της ανθρωπότητας. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί μόνο αν αυτές οι κατακτήσεις γίνονταν κεντρικός άξονας της παιδείας.
> Οι νοητικές κατακτήσεις εφ' όσον δεν θεσμοθετούνται είναι σαν να μην υπήρξαν ποτέ καθώς, είτε χάνονται για πάντα, είτε μπαίνουν στα συρτάρια ερευνητών που κινούνται μακριά από κάθε κοινωνική πράξη.
> Η ανθρωπότητα εξακολουθεί να κινείται με βάση τις διδασκαλίες των θεολογικών μυθολογιών.
