20151223

Ζούμε σε κομμουνιστική χώρα;

... "Ζούμε σε κάποια κομμουνιστική χώρα και δεν το ξέρω;.. Πρέπει να έχουμε όλοι τους ίδιους μισθούς;.. Η ΔΕΗ δεν είναι Δημόσιο... Είναι μία εταιρεία που ελέγχεται από το δημόσιο... Εκφράζω απόλυτα τους εργαζόμενους της ΔΕΗ... Τα κινήματα του 'δεν πληρώνω' το προηγούμενο διάστημα, έχουν φέρει την χώρα εδώ..." ... 
- Γ. Αδαμίδης, πρόεδρος ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ



Η κομμουνιστική χώρα

Φυσικά και δεν ζούμε σε κομμουνιστική χώρα, εννοεί ο Γ. Αδαμίδης. Άλλωστε κομμουνιστική χώρα δεν υπήρξε ποτέ. Ακόμα και η ηγεσία της Σοβιετικής Ένωσης γοργά γοργά φρόντισε να πολλαπλασιάσει τις αποδοχές και τα προνόμια συγκεκριμένων ομάδων σε σχέση με ό,τι απολάμβαναν οι απλοί πολίτες. Στον "υπαρκτό σοσιαλισμό", με λίγα λόγια, διαμορφώθηκαν σχεδόν αυτόματα κυρίαρχες τάξεις που έλεγχαν τα μέσα παραγωγής και τις τεχνογνωσίες χρησιμοποιώντας τις προς όφελός τους.
Η κομμουνιστική χώρα όμως υπήρξε και παραμένει το πλέον λογικό ζητούμενο για κάθε δούλο, χαμηλόμισθο ή αποκλεισμένο, μαζί και για κάθε άνθρωπο που δεν θέλει να είναι ενταγμένος στις τάξεις των κυρίαρχων, αλλά ούτε και στα μυθεύματά τους.
Ο Γ. Αδαμίδης "εκφράζοντας απόλυτα τους εργαζόμενους της ΔΕΗ", επιβεβαιώνει εδώ πως οι ανισότητες και οι μηχανισμοί δημιουργίας τους δεν μπορούν να περιγραφούν ικανοποιητικά μέσα από τα απλουστευμένα σχήματα καπιταλιστές-προλετάριοι, εκμεταλλευτές-εργαζόμενοι. Αναδεικνύει ακόμα το προφανές πως, ένα κίνημα που διεκδικεί την κατάργηση των ανισοτήτων και των μηχανισμών που τις συντηρούν, μπορεί να γίνει πειστικό μόνο αν εδραιωθεί πάνω στην εφαρμογή κανόνων ισοτιμίας, πρώτ' απ' όλα από όσους συμμετέχουν σε αυτό και με τρόπο χειροπιαστό και οφθαλμοφανή για ολόκληρη την κοινωνία.

Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού Α.Ε.

Μια δημόσια Ανώνυμη Εταιρεία αποτελεί σχήμα αντιφατικό και οξύμωρο του οποίου ωστόσο την επινόηση δεν αναλογεί να αποδώσουμε στον Γ. Αδαμίδη. Μπορούμε όμως να γελάσουμε ενθυμούμενοι κραυγές δικές του και τέτοιων ανθρώπων πως "η ΔΕΗ δεν είναι για πούλημα".
Παρακάμπτοντας τέτοια αστεία και παράδοξα, αναδεικνύονται ερωτήματα κρίσιμα τα οποία όσο αποφεύγουμε να απαντήσουμε εμμέσως συμμετέχουμε στην εδραίωση της κοινωνίας των ανισοτήτων: τί είναι Δημόσιο; τί σημαίνει εργασία στο Δημόσιο; με ποιό τρόπο η λειτουργία του Δημόσιου μπορεί να γίνεται εργαλείο εδραίωσης ή ακύρωσης κοινωνικών ανισοτήτων;
Χωρίς αμφιβολία ο Γ. Αδαμίδης δεν είναι καπιταλιστής, ούτε βέβαια και οι συνάδελφοί του τους οποίους, όπως λέει, εκφράζει απόλυτα. Είναι όμως, εξίσου αναμφίβολα, συνηθισμένο πολλοί άνθρωποι, από καθαρή ιδιοτέλεια και συμφέρον, να προσκολλούνται στα μυθεύματα των κυρίαρχων που δεν διστάζουν να ποινικοποιούν κάθε φωνή που εξεγείρεται υπενθυμίζοντας τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις κάθε Κράτους προς τους πολίτες του με βάση την Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.