Το Δέντρο και η Ανάγκη (σύντομο μονόπρακτο για το περιβάλλον)

Το Δέντρο και η Ανάγκη (σύντομο μονόπρακτο για το περιβάλλον)

Δύο ψηλόλιγνα λυγερόκορμα παιδιά, στέκονται δίπλα δίπλα.

Αριστερά το κορίτσι, δεξιά το αγόρι.

Κοιτάζουν ολόισια μπροστά, στο κενό.

Το κορίτσι, έχει τα χέρια τεντωμένα προς τον ουρανό, σχεδόν παράλληλα, με μια αβίαστη χαλαρότητα όμως. Κινείται όπως ένα δέντρο στο φύσημα του αέρα. Χωρίς σαφή κατεύθυνση, ο κορμός λιγότερο, τα χέρια περισσότερο, σαν να χορεύουν, να μπλέκονται και να ξεμπλέκονται. Μαζί, σηκώνεται λίγο στις μύτες και ξανακάθεται.
Μια γέρνει λίγο πίσω, μια λίγο μπροστά, λίγο αριστερά, λίγο δεξιά.

Το αγόρι κινεί μόνο τα χέρια από τους ώμους. Ο κορμός μένει ακλόνητος.
Δύο αργοί κύκλοι το δεξί χέρι προς τα πίσω, σαν να θέλει όμως να εκταθεί μακρυά, να ξεκολλήσει από τον ώμο ή να παρασύρει τον κορμό. Ένας ελάχιστα πιο αργός κύκλος το αριστερό χέρι προς τα εμπρός.

Περνούν έτσι κάπου δύο λεπτά.

ΑΓΟΡΙ: Τί είσαι ’σύ;

ΚΟΡΙΤΣΙ: Εγώ είμαι το δέντρο.
Πότε ήρθες;

ΑΓΟΡΙ: Χτες, και έχω ήδη πάρα πολύ δουλειά να κάνω.

ΚΟΡΙΤΣΙ: Δουλειά;

ΑΓΟΡΙ: Ναι, με έφεραν οι άνθρωποι για να τους παράγω ενέργεια.

ΚΟΡΙΤΣΙ: Ενέργεια;

ΑΓΟΡΙ: Οι άνθρωποι μαγειρεύουν, ζεσταίνουν τα σπίτια τους, ταξιδεύουν…

ΚΟΡΙΤΣΙ: Δεν βλέπω συχνά ανθρώπους.
Είναι πολλοί;

ΑΓΟΡΙ: Πάρα πολλοί.
Και τους αρέσει να φτιάχνουν πράγματα που τους χρειάζονται,
κι ακόμα περισσότερα που δεν τους χρειάζονται.

Που και που, το δεξί χέρι του αγοριού παρασέρνει τα χέρια του κοριτσιού.

ΚΟΡΙΤΣΙ: Που δεν τους χρειάζονται;

ΑΓΟΡΙ: Ναι.
Στους ανθρώπους αρέσει πολύ να φτιάχνουν πράγματα που δεν τά ’χουν στ’ αλήθεια ανάγκη.
Γι αυτό εμένα με χρειάζονται πολύ.

ΚΟΡΙΤΣΙ: Εδώ που στέκεσαι μέχρι χτες στεκόντουσαν δέντρα.
Ξέρεις πού είναι;
Είναι φίλοι μου.

ΑΓΟΡΙ: Τα πήραν οι άνθρωποι.
Τα δέντρα δεν χρειάζονται στους ανθρώπους.
Μόνο για λίγο, όταν πεθαίνουν και
γίνονται καυσόξυλα.

ΚΟΡΙΤΣΙ: Οι φίλοι μου πέθαναν;

Σιωπή για λίγο.

ΑΓΟΡΙ: Ξέρεις,
με ενοχλείς λίγο...
Μου κόβεις τον αέρα…

Σιωπή.

Έρχονται τέσσερα άτομα, σηκώνουν το δέντρο και φεύγουν.
Ένας πέμπτος φορά στο αγόρι ένα καπελάκι με καρφιτσωμένο ένα κόκκινο φως ποδηλάτου που αναβοσβήνει.

Περνά μισό λεπτό.

Εμφανίζεται το κορίτσι τρέχοντας,
πίσω και οι πέντε κομπάρσοι.
Υποκλίνονται όλοι μαζί.
Αποχωρούν.

Πατριαρχία

Η Πατριαρχία είναι ένας μηχανισμός καταπίεσης των γυναικών;

Η Πατριαρχία γεννιέται μέσα από τις επακόλουθες διαδικασίες των πρώτων υποδουλωτικών πολέμων. Η επινόηση της χρήσης του πολέμου ως μέσου βιοπορισμού μέσα από την πειρατεία και την υποδούλωση αποτελεί τον σημαντικότερο σταθμό στην εξέλιξη της ανθρωπότητας, το βασικό θεμέλιο του σύγχρονου πολιτισμού. Ένα τραγικό πισωγύρισμα σε σχέση με την πορεία πολλών κοινοτήτων και κοινωνιών εκείνης της εποχής και των επιτευγμάτων τους πολλά από τα οποία διαγράφηκαν σαν να μην έγιναν.

Αυτή η αποκρουστική επινόηση μετέτρεψε τα όπλα σε μέσο παραγωγής και τους ανθρώπους σε παραγωγικά κοπάδια των κυρίαρχων. Κινητοποίησε επίσης αυτοματισμούς, οι οποίοι σταδιακά μέσα σε λίγες χιλιετίες επέτρεψαν την εξάπλωση και επιβολή αυτής της επινόησης μέχρι τα πέρατα του κόσμου. Δημιούργησε νέες ανάγκες και δεδομένα στις κοινωνικές σχέσεις με κρισιμότερες αυτές της ιδιοκτησίας και του επεκτατισμού.

Ο Ορέστης δολοφονεί την μητέρα του.
Ένας νέος κόσμος γεννιέται.
Ρωμαϊκή σαρκοφάγος 150 μ.Χ. Αγία Πετρούπολη, Ρωσσία.
The State Hermitage Museum

Η κλοπή, ο σφετερισμός και η συγκέντρωση αγαθών δημιούργησε την ανάγκη διατήρησης των κλοπιμαίων αλλά και μεταβίβασής τους στους διαδόχους, κλεπταποδόχους και συνεχιστές. Μέσα σε αυτή την συνθήκη, οι γυναίκες έχασαν την υπόστασή τους ως αυτόνομα όντα και ιερές ζωοδότρες, και μετατράπηκαν σε αντικείμενα ηδονής, παραγωγής κληρονόμων και τελικά, κτήματα.

 

Η Πατριαρχία διαχωρίζει τους άντρες από τις γυναίκες για να εκμεταλλεύεται τις δεύτερες;

Η Πατριαρχία εκμεταλλεύεται και στρέφεται ενάντια σε κάθε ανθρώπινο όν που με την απειλή των όπλων ή της πείνας εκβιάζεται να ζει σαν μέλος ενός παραγωγικού κοπαδιού των κυρίαρχων. Πατριαρχία είναι οι Κυρίαρχοι και οι Εξουσία τους. Ο βασικός διαχωρισμός που δημιουργεί η Πατριαρχία είναι, από την μία οι εκμεταλλευτές και, από την άλλη, τα παραγωγικά κοπάδια τους.

 

Η Πατριαρχία καταπιέζει ειδικά τις γυναίκες;

Η Πατριαρχία καταπιέζει κάθε ανθρώπινο ον που βρίσκεται υποταγμένο μέσα από τα πολυεπίπεδα συστήματα εκβιασμών, εξουσιών και ιεραρχιών που διαμορφώνει. Το ζητούμενο της Πατριαρχίας είναι η παραγωγή από τους εκμεταλλευόμενους του αναγκαίου πλούτου ώστε ο εκάστοτε εξουσιαστής να ζει πλουσιοπάροχα, και το χειρότερο, να έχει τα εφόδια να αντεπεξέρχεται στους μεταξύ των εξουσιαστών διαρκείς ανταγωνισμούς για κυριαρχία. Αυτοί οι ανταγωνισμοί καταναλώνουν ανθρώπους και πόρους σαν βρύση που ξεχάστηκε ανοιχτή. Οι μηχανισμοί ιεραρχίας που διαμορφώνουν οι κυρίαρχοι συνθλίβουν την καθημερινότητα κάθε ανθρώπινου όντος που βρίσκεται έρμαιο στην ανάγκη τους.

 

Η Πατριαρχία σκοτώνει γυναίκες;

Η Πατριαρχία πρωτίστως σκοτώνει και συνθλίβει άντρες. Στους χώρους δουλειάς και, ακόμα χειρότερα στους πολέμους, το αίμα αντρών ρέει ασταμάτητα.

Είναι οι άντρες οι εκφραστές της Πατριαρχίας;

Πατριαρχία είναι η Εξουσία, και πέρα από την ίδια την λέξη, η Εξουσία δεν έχει φύλο. Μπορεί να εκπροσωπείται από γυναίκες και άντρες εξίσου. Οι γυναίκες μπορούν να ασκούν εξουσία ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που την ασκούν και οι άντρες και, μάλιστα, το κάνουν σε κάθε ευκαιρία.

Το γεγονός ότι περισσότεροι άντρες βρίσκονται σε θέσεις εξουσίας ή το γεγονός πως σε κάθε κρίση πολεμικής βίας πρωτοστατούν άντρες, δεν αναιρεί τον βασικό διαχωρισμό, ο οποίος είναι μεταξύ εκμεταλλευτών και υποτελών ανεξαρτήτως φύλου.

 

Υπάρχει βία κατά των γυναικών;

Το πλαίσιο που διαμορφώνει η Πατριαρχία, ο πυρήνας του πολιτισμού μας πιο συγκεκριμένα, βασίζεται στην επιβολή του ισχυρότερου επί του ασθενέστερου. Σαν παρελκόμενο αυτού του πολιτισμού επιβολής, καθώς και σαν απόηχος της παράδοσης των πρώτων πολεμικών κοινωνιών όπου η γυναίκα υφίσταται ως αντικείμενο ηδονής, κτήμα και εργαλείο αναπαραγωγής, συντηρούνται και διαχέονται ακόμα και μεταξύ των καταπιεζόμενων κάθε βαθμίδας, αντιλήψεις και πρακτικές καταπίεσης των γυναικών. Θα μπορούσε να είναι κωμικό, άνθρωποι που συνθλίβονται από την καταπίεση, καταπιέζουν ασθενέστερους. Και πάλι όμως θα μπορούσαμε να πούμε πως αυτή η καταπίεση δεν προκύπτει προς τις γυναίκες επειδή είναι γυναίκες, αλλά επειδή υπάρχει η διαδεδομένη νόηση πως οι γυναίκες είναι ασθενέστερες και άρα, δυνητικά υποκείμενα καταπίεσης επειδή ακριβώς υπάρχει το άγραφο δικαίωμα κάθε ισχυρού να καταπιέζει κάθε ασθενέστερο.

 

Πόλεμος των φύλων;

Η αναγωγή της έννοιας της Πατριαρχίας σε πόλεμο των φύλων λειτουργεί παραπλανητικά καθώς αποκρύπτει τον ελέφαντα στο δωμάτιο, ο οποίος δεν είναι άλλος από το γεγονός πως ζούμε σε ένα κοινωνικό περιβάλλον κλοπής του κόπου των ασθενέστερων και κατασπατάλησής του σε ανώφελους και ανόητους ανταγωνισμούς νοσηρών και αντικοινωνικών προσωπικοτήτων.

Και η βία κατά των γυναικών μπορεί να λήξει μόνο με έναν τρόπο, με την αποτροπή της βίας κατά των ασθενέστερων, δηλαδή εντέλει, με την αποτροπή της δυνατότητας οποιουδήποτε να εκβιάζει με οποιοδήποτε μέσο άλλους ανθρώπους με σκοπό να τους κλέψει και να τους εκμεταλλευτεί.