... Παρόλ' αυτά δυσκολευόμαστε να δεχτούμε ότι ο βασιλιάς Αγαμέμνονας, ή κάποιος άλλος ήρωας της Ιλιάδας, μπορεί να είναι όταν λειτουργεί σαν κυρίαρχος, ένας στολισμένος και οπλισμένος όρθιος πίθηκος ή ένα άλλο διακοσμημένο και "μεγαλόπρεπο" ζώο.
Αλλά, με βάση τα όσα έχουμε πει ως τώρα, αντιδρούμε στην ιδέα αυτή, όχι γιατί δεν είναι έτσι, αλλά γιατί, αν δεχτούμε ότι είναι έτσι, καταρρέει ένα ολόκληρο σύστημα αντιλήψεων που έχει οικοδομηθεί μέσα σε αιώνες συστημάτων κυριαρχίας. Και θ' αρχίσουμε να βλέπουμε με τον ίδιο τρόπο, σαν διακοσμημένους με διάφορα στολίδια και εξαρτήματα όρθιους πίθηκους - και πολλούς άλλους κυρίαρχους και σπουδαίους όλων των εποχών, που έχουμε μάθει να τους θεωρούμε κάτι ανώτερο, να τους θαυμάζουμε, να τους χειροκροτούμε, να τους υμνούμε και ν'ακούμε παροτρύνσεις να τους μοιάσουμε - αν δεν το έχουμε ήδη κάνει.
Και ιδιαίτερα στην εποχή μας όπου με την τεράστια διάδοση της τηλεόρασης παρελαύνουν καθημερινά μπροστά στα μάτια μας άπειρες τέτοιες φιγούρες και των δύο φύλων που προσπαθούν να μας καταπλήξουν.
Αλλά αυτό ακριβώς είναι μια από τις επιδιώξεις αυτού του βιβλίου: Να συμβάλει στην κατάρρευση αυτών των αντιλήψεων για ανωτερότητα που επί χιλιάδες χρόνια προσπαθούν να μας μπολιάσουν μ΄αυτές οι διάφοροι διακοσμημένοι ή μη, κυρίαρχοι και οι διάφοροι αξιωματούχοι των συστημάτων κυριαρχίας. ...
- Ανδρέας Γεωργίου, Το τέλειο κράτος: Η νύχτα των ερπετών, Εκδόσεις Γλάρος, 1987, σελίδα 171
The majestic and decorated standing chimpanzees / Andreas Georgiou
... However, we find it hard to accept that king Agamemnon, or any other hero of the Iliad, while behaving as a dominant can be a decorated and armed, standing chimpanzee, or any other decorated and "stately" animal.
Accordingly though to what we've mentioned up to now, we oppose this idea not because it is not true, but because, if we accept that it is true the whole system of perceptions built through centuries of domination systems shall collapse. And then, if this reality reveals to us, we will start to see as standing chimpanzees decorated with ornaments, many more of the dominants and important ones through centuries, those of who we have been taught to acknowledge as superior, to admire them, applaud, praise, and to follow the urge to be like them, if we haven't already. Especially now that the electronic media present live to us countless figures of this kind, both men and women, trying the most to amaze as.
This is exactly one of the goals of this book: to contribute to the collapse of such perceptions of superiority, that for thousands of years we're been taught by all these, decorated or not, dominants and officials of the domination systems. ...
- Andreas Georgiou, The perfect State: The night of the reptiles, Glaros Publications, 1987, page 171